Een dagje koffie in Nederland (Dutch)

Zondag 'Josdag' zegden ze vroeger in België, maar ik maak er liever 'koffiedag' van.

Om half 10 zette ik mijn bolide al richting branderij om een berg emmers gevuld met heerlijk ruikende bonen op te halen.
Bestemming : The Village Music and Coffee Utrecht.

De Nederlandse radio meldde me dat er geen enkele file op de wegen te vinden was. Een unicum!! En vrij snel stond ik in het gangetje naast de Village geparkeerd met de achterklep open. Lennaert en Angelo waren zelfs beiden afgekomen om de Caffenation stuff uit de Volvo te halen en er vervolgens lege emmers in te steken.

Met een lekker bakkie filterkoffie in de hand konden we wat bijkletsen en kwam ook Robbie er bij.
Mooi project heeft deze jongeman lopen en wij hopen en denken dat een samenwerking heel vruchtbare resultaten zal opleveren. Utrecht als dé Nederlandse Specialty Coffee city? Afgelopen jaar was niet slecht en 2012 lijkt opnieuw een grand cru te gaan worden.

Budgetten opmaken, planning van training, hardware lijsten bespreken en vooral veel over en weer spattende passie daar in Utrecht zo tegen de middag.
Na een korte 'hug' met onze nieuwste Barista aanwinst Marty Black was het tijd voor Eindhoven.

De Nederlandse Kampioenschappen stonden op het punt om los te barsten, maar eerst even het Strijp opzoeken, alwaar Sterk Water de deuren heeft geopend.

Geen Little Green Bag, maar wel onze onvolprezen House Blend op de molen. Antje, Hanna en ..... (ai, vergeet ik de derde vrouwelijke koffiemusketier) hebben op deze ex-Philipsterreinen, en onder de vleugels van duivel-doet-al Amaro, een heel mooi project opgezet.
In het scherpe hoekje van het Ketelhuis is tijdens de Dutch Design Weeks hun espressobar Sterk Water open gegaan.
Toen ik een maand geleden dit gebouw en deze terreinen zag voelde ik heel veel potentieel, maar zag ik toch ook een volledig leeg gebouw en desolate vlakte.
Nu ik vorige zondag de drempel overschreed was ik zeer aangenaam verrast.

Dit charmante trio heeft dan misschien geen geld en ervaring, maar wel lef met tonnen, en veel inspiratie. Het tentje is super origineel en ook gezellig en vanachter de bar staan ze met een kamerbrede glimlach (in dit geval slecht enkele meters, maar toch...) de koffiehunkerende medemens te woord.


De Fiorenzate en Santos combi mogen dan wel aftands ogen; ze doen het nog prima. En hun techniek is zeker niet onaardig. Roeland heeft ze tijdens de eerste trainingssessie al heel veel moois bijgeleerd en dat proberen Marcel, Sietse en ik ook te doen telkens we er een shotje komen drinken. Is dit geen mooi grensoverschrijdend project?

Blijgemutst toog ik richting Hotel Vandervalk en de DBC.

Al 1 jaar roep ik, aan iedereen die het wel of niet horen wil, dat Coen dit jaar winnen zal. En ja hoor.....
Blij ook met de derde plaats van mijn vroeger pupil Jochem en de zilveren stek voor de altijd lachende Kim. Toen Jochem en Kim, samen met mij en Lex in Juni te Maastricht op de Golden Coffee Box stand allerlei rare smaakjes stonden te proeven, kenden ze elkaar niet, maar nu stonden ze als beste koffievrienden naast mekaar op het podium. Heel mooi werk, maar helaas voor hun het hoogst haalbare want Coen Van Sprang was effectief 'buiten categorie'. Een Rotterdamse berg onmogelijk te overwinnen en nu volle gas richting Wenen voor opnieuw een Nederlandse halve of volle finale plaats. Het weze je gegund makker.



Het was toch weer een kampioenschap om (als Belg) jaloers op te zijn. 37 deelnemers in totaal en wat een publieksopkomst en pers!!!
En wat lief ook om het zo dicht bij huis te organiseren.
Een klein uurtje snelweg bracht me terug in Antwerpen, 12 uur na vertrek.
Nederland koffieland, I love you so.